Łuszczyca

Jedną z najbardziej uciążliwych, niemożliwych do wyleczenia chorób skórnych jest łuszczyca. Uważana jest ona za chorobę przewlekłą, która występuje zdecydowanie najczęściej wśród całego katalogu chorób skórnych.

Łuszczyca co to jest?

Łuszczyca jest chorobą skóry, prowadzącą do powstania na jej powierzchni zmian. Występuje kilka rodzajów łuszczyc, ale wszystkie sprowadzają się do tego, że w organizmie dochodzi do zbyt szybkiego namnażania się nowych komórek przez warstwę naskórkową. Proces ten prowadzi do namiaru wytwarzanych komórek, przez co następuje gwałtowne łuszczenie się skóry.
Wśród różnych rodzajów łuszczycy wyróżnia się jej formę:

• Kropelkowatą, w postaci drobnych wykwitów, z łuszczącą się skórą,
• Plackowatą, w postaci większych, symetrycznie rozmieszczonych powierzchni wykwitów, z blaszkami łuszczycowymi,
• Krostkową, występującą bardzo rzadko, ale będącą bardzo niebezpieczną chorobą.

Oprócz tego lekarze mówią jeszcze o artropatii, czyli zajęciu łuszczycą dystalnych stawów międzypaliczkowych albo dużych stawów. Można też wspomnieć o erytrodemii łuszczycowej, która może być stanem zagrażającym nawet życiu człowieka.

Charakterystyka choroby

Łuszczycę nie trudno rozpoznać, ponieważ w jej wstępnym stadium na ciele chorego pojawiają się czerwone, różowe lub czerwonobrunatne wykwity łuszczącej się skóry. Na zmienionej chorobowo powierzchni skóry pojawiają się srebrno-szare łuski. Najczęściej łuszczyca atakuje łokcie, kolana i wszelkie zgięcia kończyn, a także pośladki, ucho, czy kość krzyżową.

Objawy łuszczycy

Wśród najczęściej zgłaszanych objawów łuszczycy wymienia się następujące symptomy:

• Pęcherze,
• Wykwity o czerwonej lub różowej barwie,
• Świąd w miejscach zmian skórnych,
• Plamy pokryte srebrzystymi łuskami,
• Krostki ropne,
• Pękające zmiany,
• Ból,
• Pieczenie,
• Zły stan zdrowia,
• Gorączka,
• Wysięk ze zmian łuszczycowych.

Statystyki

Szacuje się, że tylko w naszym kraju na łuszczycę choruje około 800 tys. osób. 1/3 wszystkich przypadków zachorowań na łuszczycę diagnozowana jest w okresie młodzieńczym, jeszcze przed 15 rokiem życia. Statystyki pokazują, że częściej na łuszczycę chorują kobiety niż mężczyźni. Ryzyko zachorowania na łuszczycę jest większe, jeśli w rodzinie występuje to schorzenie. Jeśli oboje rodzice chorują na łuszczycę, ryzyko wystąpienia tej choroby skórnej u ich dziecka jest kilkukrotnie wyższe, niż u innych osób. Duże znaczenie, oprócz uwarunkowań genetycznych, dla powstania łuszczycy mają również czynniki środowiskowe. Na rozwój i pojawienie się choroby wpływa również:

• Stres,
• Podrażnienia chemiczne skóry,
• Częste infekcje skórne,
• Przekwitanie i dojrzewanie,
• Zachwianie równowagi hormonalnej w organizmie,
• Nadużywanie alkoholu.

Leczenie łuszczycy

Jak dotychczas nie wynaleziono jeszcze leku, który w 100% leczyłby skutecznie łuszczycę. Żaden specyfik nie zapobiega nawrotom łuszczycy u pacjentów, choć przez długi czas może trzymać chorobę w tzw. szachu. Najczęściej w przypadku łuszczycy są leczone jej objawy. Lekarze stosują w leczeniu łuszczycy:

• Farmakoterapię,
• Leczenie zewnętrzne,
• Fotochemnioterapię,
• Hormonoterapię.

Czasem łuszczyca może ustąpić samoistnie, ale z czasem jej objawy niewątpliwie powrócą. Aby przyczynić się do ustąpienia objawów choroby, pacjent powinien prowadzić uregulowany tryb życia. Musi w odpowiedni sposób pielęgnować swoją skórę, używać łagodnych preparatów kosmetycznych a także stosować odpowiednią dietę. Jego skóra nie powinna mieć kontaktu z detergentami.