Jaska to choroba oczu, która prowadzi do nieodwracalnej ślepoty. Wiele osób narażonych na jaskrę nie jest świadomych konsekwencji, jakie niesie za sobą to schorzenie.
Co to jest jaskra?
Jak już zostało powiedziane, jaskra jest chorobą okulistyczną, określaną jako wada wzroku. Jest to schorzenie bardzo popularne, bowiem dotyczy około 67 mln ludzi na całym świecie. W Polsce około 800 tys. osób choruje na jaskrę, ale niewielki odsetek rzeczywiście się na nią leczy. Jest to choroba cywilizacyjna, występująca przede wszystkim w krajach rozwiniętych. Najczęstszą formą występowania jaskry jest jaskra z otwartym kątem przesączenia.
Jednocześnie, jest ona najbardziej niebezpieczna. Początkowo, nawet przez 20 lat, nie daje ona żadnych objawów, ale rozwija się. Pierwsze oznaki schorzenia pojawiają się dopiero wówczas, gdy zmiany w nerwie wzrokowym są już na zaawansowanym poziomie. Jaskra powoduje stopniową utratę pola widzenia. Prowadzi ona do zaniku nerwu wzrokowego, chory traci wzrok już nieodwracalnie. Inne rodzaje jaskry powodują pogorszenie się ostrości wzroku pacjenta.
Przyczyny jaskry
Główną przyczyną występowania jaskry jest wzrost ciśnienia śródgałkowego, jak i długotrwałe niedokrwienie nerwu wzrokowego, które może być wywołane na przykład podwyższonym poziomem cholesterolu. Jaskra może mieć dwie zasadnicze przyczyny – można mówić o jaskrze niedokrwiennej i mechanicznej.
Jeśli mówimy o jaskrze niedokrwiennej, wówczas nadmierne ciśnienie występujące we wnętrzu gałki ocznej utrudnia lub uniemożliwia przepływ krwi przez naczynia krwionośne w oku, co powoduje częściowe lub zupełne zablokowanie dopływu odpowiedniej ilości krwi. Doprowadza to do sytuacji, w której występuje niedokrwienie nerwu wzrokowego, skutkujące jego uszkodzeniem.
Jaskra mechaniczna polega na tym, że ucisk nerwów wzrokowych jest spowodowany wyższym od optymalnego ciśnienia śródgałkowego. Prowadzi to do uszkodzenia nerwu i stopniowej utraty pola widzenia. Finalnie jaskra powoduje nieodwracalną ślepotę.
Objawy jaskry
Wiele sygnałów może wskazywać u pacjenta na rozwój jaskry. Wśród nich wymienia się przede wszystkim:
- Zmniejszenie pola widzenia,
- Widzenie kół wokół źródeł światła,
- Pogorszenie ostrość widzenia,
- Ból oka i przestrzeni nad okiem,
- Nudności i wymioty,
- Migreny występujące rano,
- Przewlekłe zapalenie spojówek nie poddające się leczeniu,
- Zimne ręce i stopy świadczące o zaburzeniach krążenia.
Największe ryzyko zachorowania na jaskrę mają osoby w sile wieku, po 35. roku życia, u których najbliżsi chorowali na jaskrę. Chorobę tą może wywołać zbyt niskie lub zbyt wysokie ciśnienie, zespół naczynioskurczowy, czy też długotrwałe życie w stresie.
Jaskra jest niestety chorobą nieuleczalną, można jedynie opóźniać jej skutki, jeśli zostanie ona wcześnie rozpoznana.
Komentarze