Większość chorób zakaźnych, które nękały społeczeństwo na całym świecie jeszcze kilkadziesiąt lat temu, zostało skutecznie zahamowanych dzięki zastosowaniu obowiązkowych szczepień dla dzieci. Niemniej jednak, nawet szczepienia nie są w stanie dać 100% pewności, że żadna z chorób zakaźnych, na którą się szczepimy, nie wystąpi u nas w przyszłości. Przykładem niech będzie gruźlica – bardzo groźna choroba, którą „ujarzmiono” dosyć skutecznie dzięki zastosowaniu szczepionek. Dziś coraz częściej słyszy się o problemach zachorowania na gruźlicę. Być może powodem tego stanu rzeczy jest to, że część osób odmawia zaszczepienia dzieci zgodnie z planem szczepień obowiązkowych, choć nie zostało to potwierdzone badaniami.
Czym jest gruźlica?
Gruźlica jest niebezpieczną chorobą zakaźną, przenoszącą się drogą kropelkową, ale nie tylko. Prątkiem gruźlicy, Mycobacterium tuberculosis można zarazić się także drogą pokarmową i pyłkową. Nawet pijąc wodę czy mleko bez przegotowania, można wprowadzić do swojego organizmu bakterię powodującą rozwój gruźlicy w organizmie człowieka. Najłatwiej jest zarazić się gruźlicą od osoby chorej, dlatego też chorzy na gruźlicę przebywają na oddziałach zakaźnych w szpitalach. Gorzej, jeśli chory na gruźlicę nie zdaje sobie sprawy ze swojego stanu zdrowia, bowiem w początkowej fazie choroba ta może nie dawać jednoznacznych objawów i często jest mylona ze zwykłym przeziębieniem. Gruźlica może być przenoszona nie tylko przez ludzi, ale i przez zwierzęta, głównie gospodarskie.
Gruźlica najczęściej obejmuje swoim zasięgiem drogi oddechowe i powoduje zainfekowanie płuc, ale może ona dotyczyć także i innych organów, w tym:
- Jelit,
- Skóry,
- Kości,
- Stawów,
- Nerek,
- Węzłów chłonnych.
Szczepionki na gruźlicę są włączone w cykl szczepień obowiązkowych dla dzieci i jako takie są one bezpłatne. Gruźlica jest chorobą, która może zaatakować ludzi w różnym wieku i o różnej płci. Może występować u małych dzieci, a także u osób dorosłych, bądź w podeszłym wieku. Czynnikiem sprzyjającym powstaniu choroby jest palenie papierosów i spożywanie nadmiernych ilości alkoholu.
Zakażenie gruźlicą
Po przedostaniu się do układu oddechowego człowieka prątka gruźlicy nastąpić może zakażenie i powstanie stanu zapalnego. Może jednak dojść do samoistnego wykrztuszenia bakterii, dzięki czemu dana osoba uniknie zachorowania na gruźlicę. Jeśli już prątek gruźlicy wniknie do organizmu, to w miejscu zainfekowania następuje namnażanie się prątków. Szybko przedostają się one do węzłów limfatycznych. Chory zaczyna zarażać wówczas inne osoby chorobą. Odrębną grupę osób stanowią nosiciele prątków gruźlicy, u których doszło do wniknięcia bakterii do organizmu, ale nie rozwinęło się zakażenie.
Objawy gruźlicy
Jak już zostało powiedziane, gruźlica w pierwszym stadium rozwoju, może dawać objawy, które nie są specyficzne, takie jak gorączka czy kaszel. Niemniej jednak w późniejszym etapie daje ona więcej charakterystycznych symptomów. Wśród objawów gruźlicy należy wymienić:
- Powiększenie węzłów chłonnych,
- Nagły spadek masy ciała,
- Obniżenie apetytu,
- Zapalenie spojówek,
- Bóle zlokalizowane w okolicy klatki piersiowej,
- Reakcje alergiczne na całym ciele,
- Kaszel suchy, a w późniejszym czasie z gęstą wydzieliną,
- Duża ilość plwocin, zawierających krew.
Rozpoznanie choroby
Lekarz pierwszego kontaktu przy pierwszych objawach gruźlicy skieruje pacjenta na rentgen klatki piersiowej i na badanie plwocin. Dzięki badaniom laboratoryjnym sprawdza się, czy w plwocinach są prątki gruźlicy. Badanie daje więc jednoznaczne wyniki.
Jak leczyć gruźlicę?
Gruźlica jest ciężką do wyleczenia chorobą zakaźną. Pacjent musi naszykować się na długotrwałe przyjmowanie medykamentów i często odosobnienia oddziale zakaźnym w szpitalu. Leczenie gruźlicy może potrwać nawet 9 miesięcy. W momencie, gdy etap prątkowania gruźlicy został już zatrzymany i pacjent nie zaraża, może wrócić do domu, ale leczenie kontynuuje się z wykorzystaniem antybiotyków i terapii światłem ultrafioletowym.
Komentarze