Bardzo często mówi się w stosunku do super szczupłych modelek, a niekiedy również do modeli, że zmagają się z anemią. Tylko po części jest to prawdą, bowiem nie każda osoba chorobliwie chuda od razu musi mieć anemię. Anemia nie może być utożsamiana z zaburzeniami odżywiania, ani bynajmniej z anoreksją, ponieważ są to dwie zupełnie odrębne schorzenia.
Czym jest anemia (niedokrwistość)?
Anemia nazywana jest niedokrwistością i nie można ją uznać stricte za chorobę, ponieważ jest to pewien chorobliwy stan organizmu ludzkiego. Zdrowy organizm produkuje czerwone krwinki, determinujące w dużej mierze prawidłowe działanie wszystkich organów w naszym ciele. Krwinki te są rozprowadzane po całym organizmie, a wraz z nimi transportowane są ważne dla zdrowia witaminy i mikroelementy. Jeśli czerwonych krwinek jest zbyt mało, wówczas do narządów nie docierają składniki odżywcze, przez co zaczynają one w niewłaściwy sposób funkcjonować. Wraz z brakiem lub niedoborem czerwonych krwinek w organizmie osoby zmagającej się z anemią, nie może dojść do transportu do organów organizmu m.in.:
- Witamin – A, C, B6 i B12,
- Żelaza,
- Kwasu foliowego.
Anemia, czyli niedokrwistość objawia się występowaniem w organizmie pacjenta niewystarczającej ilości czerwonych krwinek. Ich produkcja jest zbyt mała, bądź też organizm traci ich więcej, niż jest w stanie wyprodukować. Tak powstają niedobory czerwonych krwinek, czyli niedokrwistość. Anemię właściwie powinno się definiować jako objaw schorzenia lub nieprawidłowego stanu organizmu, niż jako odrębną chorobę.
Wyróżnić można kilka typów anemii, między innymi:
- Anemię niedoborową, związaną z niedoborem żelaz,a witamin, kwasu foliowego lub związków miedzi,
- Anemię pokrwotoczną, wywołaną krwotokiem wewnętrznym lub zewnętrznym, występuje w postaci ostrej lub przewlekłej,
- Anemię aplastyczną.
- Anemię hemolityczną.
Co powoduje anemię?
Wśród powodów, które mogą leżeć u podstaw występowania anemii, wymienia się takie czynniki jak:
- Geny,
- Czynniki środowiskowe,
- Nieodpowiednią dietę,
- Zmniejszenie lub nieprawidłową produkcję czerwonych krwinek,
- Stany zapalne i zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego,
- Utratę krwi,
- Słabe wchłanianie żelaza z pożywienia przez organizm,
- Przewlekłe krwawienia wewnętrzne,
- Uboczny skutek działania leków,
- Zakażenie układu moczowego,
- Choroby pasożytnicze przewodu pokarmowego,
- Niewydolność szpiku kostnego.
Anemia diagnoza
Pacjent musi przejść badania laboratoryjne krwi, aby lekarz mógł stwierdzić, że w jego przypadku ma do czynienia z anemią. Jeśli badania wykażą, że poziom hemoglobiny (HB) we krwi jest niski i wciąż spada, poziom hematokrytu (HCT) jest obniżony oraz spada liczba erytrocytów (RBC), najpewniej pacjent ma anemię.
U kobiet poziom owych wskaźników potwierdzający anemię musiałby wyglądać w następujący sposób: HCT poniżej 37%, HB poniżej 12 g/dl, RBC poniżej 4 mnl/l. U mężczyzn zaś te normy są wyższe i wynoszą odpowiednio: 42%, 14g/dl oraz 4,5 mnl/l.
Czym objawia się anemia?
Sygnały pochodzące z organizmu pacjenta mogą wskazywać na anemię, choć wiele objawów jest tożsamych z innymi przypadłościami natury zdrowotnej. Niedokrwistość może być mylona na przykład ze zwyczajnym przemęczeniem czy przepracowaniem. Do najczęstszych objawów anemii zalicza się:
- Osłabienie organizmu,
- Apatia,
- Zaburzenia ze strony układu nerwowego, m.in. zawroty głowy, dekoncentracja,
- Szybkie męczenie się,
- Upośledzenia pamięci,
- Wzdęcia i zaparcia,
- Wypadanie włosów,
- Łamliwość paznokci,
- Problemy z oddychaniem,
- Blada cera,
- Brak apetytu,
- Duszności,
- Senność,
- Szum w uszach,
- Kołatanie serca,
- Upośledzenie widzenia,
- Dreszcze,
- Nadwrażliwość na zimno.
Leczenie anemii
Lekarze po zdiagnozowaniu u pacjenta anemii, zalecają zmianę sposobu odżywiania się. Bardzo ważne jest wprowadzenie do codziennej diety regularnych posiłków, bogatych w warzywa i owoce, ale i mięso. Zaleca się jedzenie co najmniej 3 razy w tygodniu jajek, w których występuje duża zawartość żelaza. Składnik ten jest wypłukiwany z organizmu przez kawę i herbatę, jeśli pacjent spożywa je w nadmiarze. Dobrym rozwiązaniem jest przyjmowanie preparatów witaminowych i kwasu foliowego, uprawianie sportu oraz regularne badanie krwi.
Komentarze