Przenoszenie sztangi w leżeniu na ławce poziomej

Decydując się na to ćwiczenie, będziemy szczególnie angażowali mięśnie zębate przednie, dolne partie mięśni najszerszych grzbietu oraz mięśnie piersiowe.
 
Ćwiczenie dość zbliżone do przenoszenia sztangielek. Wykorzystanie tutaj sztangi wpływa na niewielką zmianę kąta pracy ramion. W wyniku tego mięśnie grzbietu są lepiej angażowane do pracy. Równocześnie powoduje to mniejsze zaangażowanie mięśni klatki piersiowej.
 
Ćwiczenie pozwala samodzielnie decydować o ułożeniu ciała (można w poprzek lub wzdłuż). Wykonywać je można na ugiętych ramionach (nachwytem i podchwytem) lub z wyprostowanymi ramionami. Bardzo ważny jest ruch opuszczania.
 
Powinno się go wykonywać z pełną kontrolą ciężaru oraz maksymalną koncentracją. Sztangę opuszcza się do uzyskania pełnego rozciągnięcia mięśni grzbietu. Faza unoszenia musi się zakończyć w momencie, kiedy ramiona są w pionowej pozycji do podłoża. Zamiast sztangi, dopuszcza się wykorzystanie w ćwiczeniu drążka/rączkę wyciągu dolnego, który zlokalizowany jest za głową lub przy użyciu specjalnej maszyny.
 
WAŻNE:
 
W trakcie ćwiczeń ruch musi być płynny, nie dopuszcza się tzw. szarpania. Żeby uzyskać najlepsze efekty z ćwiczenia, mięśnie grzbietu muszą być stale napięte, a ćwiczący powinien stale czuć ich pracę. W fazie opuszczania sztangi zabroniony jest jej kontakt z podłogą. Zastosowanie zbyt dużych ciężarów jak na swoje możliwości grozi przeciążeniem w stawach barkowych.