Zaćma

Wczesne wykrycie chorób oczu daje niemalże gwarancję ich wyleczenia bądź zahamowania ich rozwoju. Tak też jest w przypadku zaćmy, która jednak nawet przy wykryciu jej w zaawansowanym stopniu, jest możliwa do usunięcia
Zaćma nazywana również kataraktą, jest zaburzeniem ostrości widzenia, które występuje w wyniku zmętnienia soczewki. Według organizacji zdrowia, jest ona jedną z najczęściej występujących chorób oczu. Zaćma może być związana z wiekiem i wówczas mówimy o zaćmie starczej.

Przyczyny występowania zaćmy

W zależności od rodzaju zaćmy możemy mówić o różnych powodach tego schorzenia. Najczęściej mamy do czynienia z zaćmą związaną z wiekiem. Po 75 roku życia u ponad 40% osób występuje poważne pogorszenie widzenia, a u 90% z takich przypadków można mówi o zmętnieniu soczewki, czyli o zaćmie. Jeśli chodzi o zaćmę starczą, to jej występowanie ściśle wiąże się ze zmianami zachodzącymi w organizmie pacjenta. Równowaga biochemiczna i osmotyczna zostaje zachwiana, a jest ona konieczna do zachowania przejrzystości soczewki. Z czasem zwiększa się nawodnienie zewnętrznych warstw soczewki i tracą one przejrzystość, co przekłada się na pogorszenie ostrości widzenia.
Powodem rozwoju zaćmy o charakterze wtórnym są powikłania po zapaleniu błony naczyniowej. Jeśli zaś chodzi o zaćmę pourazową to powstaje ona w wyniku uszkodzenia oka:

• Ciałami obcymi,
• Silnym promieniowaniem,
• Porażeniem prądem.

Kto jest narażony na rozwój zaćmy?

Można wyróżnić grupę ryzyka, która najbardziej jest narażona na powstanie zaćmy. Najczęściej to schorzenie występuje u osób po 50-tym roku życia. W przypadku zaćmy wrodzonej powodem jej powstania są choroby, które przebyła matka w czasie ciąży. Na powstanie zaćmy wpływa cukrzyca, tężyczka i choroby oka. Sterydy przyjmowane przez dane osoby mogą prowadzić do pojawienia się zaćmy.

Objawy zaćmy

Zaćma daje wiele charakterystycznych objawów, które jasno wskazują na tą chorobę. Zalicza się do nich:

• Zamglone widzenie,
• Szybkie męczenie się oczu,
• Zniekształcone widzenie przedmiotów,
• Problemy z widzeniem w jasnym świetle.

Jeśli powyższe objawy pacjent zidentyfikuje u siebie, powinien skonsultować się z okulistą, który zleci specjalistyczne badania i na ich podstawie dokona diagnozy choroby. W przypadku narażenia na zaćmę dana osoba powinna regularnie kontrolować poziom cukru we krwi. Zbyt wysoki poziom glukozy sprzyja bowiem występowaniu chorób oczu, w tym także i zaćmy.

Jak leczyć zaćmę?

W przypadku pierwszych etapów rozwoju choroby zastosowanie znajdują krople do oczu, których zadaniem jest poprawienie ostrości widzenia pacjenta. Nie przynoszą one zwykle zbyt dobrego efektu. Najbardziej skutecznym leczeniem zaćmy są zabiegi chirurgiczne. Polegają one na usunięciu zmętnionej soczewki i zastąpieniu jej sztuczną.
W zastosowaniu znajduje się również bezbolesna metoda leczenia zaćmy, określana jako fakoemulsyfikacja. Odbywa się ona przy użyciu lasera, który rozbija zmętnioną masę soczewki. Jeśli zaćma nie będzie leczona w żaden sposób, niechybnie doprowadzi ona do całkowitej utraty wzroku.