Okuliści zajmują się leczeniem wszelkich schorzeń dotyczących narządu oka. Między innymi, starają się oni właściwie diagnozować i podejmować najlepsze leczenie w przypadku występowania u pacjentów tzw. amblyopii.
Amblyopia – leniwe oko co to jest?
Amblyopia czyli inaczej leniwe oko, jest schorzeniem okulistycznym, polegającym na osłabieniu zdolności widzenia w jednym oku. Dzieje się to pomimo braku zaistnienia jakichkolwiek zmian organicznych oraz przy optymalnej korelacji optycznej u danej osoby.
Najczęściej amblyopia diagnozowana jest w okresie dziecięcym. W okolicach 6-7 roku życia dziecko może wrócić do normalnego widzenia, a to za sprawą ukończenia procesu dojrzewania układu wzrokowego. Nie jest to jednak w 100% pewne. W przypadku amblyopii jedno oko widzi całkowicie prawidłowo, a drugie nie, bowiem mózg hamuje informacje mające dotrzeć do chorego oka, kierując je jednocześnie do oka dominującego, zdrowego.
Objawy amblyopii
Wśród charakterystycznych dla amblyopii objawów wymienia się:
- Utratę zdolności ruchowej i zdolności do akomodacji chorego oka,
- Zmniejszoną wrażliwość na kontrast w niedowidzącym oku,
- Ograniczone wyczucie przestrzenne chorego oka,
- Zaburzenia widzenia,
- Zaburzenia postrzegania głębi,
- Zaburzenia widzenia obuocznego,
- Trudności z utrzymaniem naturalnej ostrości obrazu,
- Trudności z postrzeganiem obrazów trójwymiarowych,
- Problemy z wrażliwością gałki ocznej na ruch.
Czasem bywa i tak, że lekarz ani pacjent nie odnotowują niemalże żadnych charakterystycznych symptomów tego schorzenia. Objawy mogą być tak znikome, że nikt nie zwróci na nie uwagę. Dlatego też pacjent może być zupełnie nieświadomy tego, że choruje na amblyopię.
Charakterystycznym dla amblyopii objawem jest zaburzenie widzenia stereoskopowego, podwójne widzenie i wyłącznie z widzenia chorego oka.
Powody powstania leniwego oka
Jak już zostało powiedziane, najczęściej amblyopia dotyka dzieci, a przyczyną jej powstania są powstałe we wczesnym dzieciństwie choroby oczu, jak i zaburzenia widzenia. Wśród przyczyn amblyopii wyróżnia się:
- Anisometropię,
- Astygmatyzm,
- Zaćmę,
- Zez rozbieżny,
- Zez zbieżny.
Zdecydowanie najczęściej podłożem powstania amblyopii jest zez powstały w okresie niemowlęcym i nieco później.
Leczenie amblyopii
Rozpoznanie zespołu leniwego oka jest związane z koniecznością przeprowadzenia szczegółowych badań, w tym badania:
- Ostrości wzroku,
- Ruchomości gałek ocznych,
- Zdolności widzenia w obu oczach.
Po zdiagnozowaniu amblyopii, lekarz okulista może zalecić leczenie, choć zależy to od skali występujących różnic w widzeniu. Jeśli nie są one za bardzo uciążliwe i nie przeszkadzają w normalnym, codziennym funkcjonowaniu, dziecko nie jest leczone.
Tryb leczenia amblyopii może obejmować korekcję wzroku za pomocą specjalnych okularów, zaklejania dominującego oka plastrami oraz wprowadzania do zdrowego oka kropli. Leczenie amblyopii ma głównie na celu zmuszenie słabszego, leniwego oka do pracy. W tym celu eliminuje się lub osłabia widzenie oka zdrowego.
Innym sposobem leczenia tego schorzenia okulistycznego są regularne ćwiczenie mięśni poruszających gałką oczną oraz zastosowanie ćwiczeń relaksacyjnych.
Komentarze